Διατροφικές διαταραχές: Όταν η ψυχή «πεινά», το σώμα πονά..

 Zoe Argiri

Σε μία κοινωνία που το πνεύμα ατονεί και η ψυχή χάνεται στο κυκεώνα του «φαίνεσθαι» και της «τέλειας» εικόνας σε μία προσπάθεια να γεμίσει τα τενεκεδένια κονσερβοκούτια άδειων συναισθημάτων που τη ρυπαίνουν, η τελειοθηρία βρίσκει γόνιμο έδαφος για να απλώσει τα πλοκάμια της. Ανθρώπινες ψυχές πνιγμένες σε μία αγχώνη υψηλών προσδοκιών που το «είναι» τους θέτει.

Στην παράσταση των απαιτήσεων πρωταγωνιστούν οι διαταραχές πρόσληψης τροφής (ψυχογενής βουλιμία, νευρική ανορεξία, υπερφαγία) με δραματικές συνέπειες για την ψυχική και σωματική υγεία των νέων ανθρώπων που προσβάλλει κατά κόρον. Ένας φαύλος κύκλος συνεχούς αμφισβήτησης του «εγώ», χαμηλής αυτοεκτίμησης, απογοήτευσης και παραίτησης εκφρασμένης μέσα από μία διαταραγμένη σχέση με το φαγητό.

Απόρροια αυτού είναι το αίσθημα αποξένωσης του ανθρώπου από τον ίδιο του τον εαυτό, η αδυναμία δημιουργίας ενός βαθύτερου εσωτερικού κόσμου και η φυλάκιση της ευαισθησίας και των αυθόρμητων συναισθημάτων σε μία ανελέητη προσπάθεια για την επίτευξη του «τέλειου». Τότε αδυνατώντας να διαχειριστεί αυτά τα δύσκολα συναισθήματα που προκαλούνται από την ψυχαναγκαστική τελειομανία, την οποία επιβάλλει στον εαυτό του ώστε να νιώσει την αποδοχή, την αγάπη και την εσωτερική γαλήνη που ενδεχομένως νιώθει ότι λείπει, οδηγείται όλο και πιο βαθιά στα σκοτεινά μονοπάτια των διατροφικών διαταραχών.

Ουσιαστικά, η αδηφάγα κατανάλωση του φαγητού ή αντίστοιχα η στέρηση αυτού αποτελεί μια προσπάθεια για αίσθημα πληρότητας απέναντι στη μοναξιά, το κενό και την εφιαλτική πραγματικότητα που ζει κάθε λεπτό της ημέρας, έχοντας το χειρότερο αντίπαλο που θα μπορούσε να έχει: τον ίδιο του τον εαυτό... Η άκρατη ανάγκη του για αποδοχή και συμμόρφωση με τα κοινωνικά πρότυπα τον ωθεί στο να εκδηλώνει αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές ακολουθώντας τη «λογική» ενός ψυχικά διαταραγμένου ατόμου που πονά και υποτάσσεται στον εσωτερικό δαίμονα που τον ταλανίζει.. Ο αγώνας για απελευθέρωση είναι αέναος και πολύ ψυχοφθόρος. Τις περισσότερες φορές μάλιστα είναι κρυφός μέχρις ότου εκδηλωθούν έντονα οι συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς.

Ο συσχετισμός πραγματικότητας και ειδώλου στον καθρέπτη χάνει την ψυχική ισορροπία που η λογική επιβάλλει. Τα άτομα με διατροφικές διαταραχές διαθέτουν πολλά κάτοπτρα διαστρεβλωμένης οπτικής που πέρα από τα προαναφερθέντα σκοτεινά μονοπάτια, εισβάλλει απειλητικά στην ποιότητα της ερωτικής πράξης. Η αιτιολογία αυτού είναι έκδηλη: ο φόβος της συναισθηματικής εγγύτητας που αφορά γενικότερα σε πολλές πτυχές ενός ατόμου με διαταραχή πρόσληψης τροφής, αφορά επίσης στον τρόπο με τον οποίο σχετίζεται με τον εαυτό και το σώμα του. Χτίζοντας τοίχους στα εξωτερικά αισθητηριακά ερεθίσματα, προσπαθεί να προστατέψει το ασταθές βαρόμετρο της ψυχής του. Η σεξουαλική επιθυμία χάνεται και το σώμα αμυντικά αντιστέκεται να συναντήσει κάποιο άλλο υπό τον ήχο των εσωτερικών ερινύων «δεν είμαι αρκετα καλός... δεν έχω όμορφο σώμα... κανείς δεν μπορεί να με αγαπήσει...». Οι αναστολές που προκύπτουν από την εικόνα του σώματος που δεν ικανοποιούν το «τέλειο» όπως εκείνοι το ορίζουν, συρρικνώνουν τη σεξουαλικότητα, αυξάνουν το φόβο της απόρριψης και η επιθυμία για φαγητό αυξάνεται.

Άραγε είναι όμως μόνο παιχνίδι του νου; Μήπως τελικά ο άνθρωπος που πάσχει από ψυχαναγκαστική τελειομανία που συνακόλουθα τον οδηγεί σε κάποια μορφή διατροφικής διαταραχής, φοβάται να δει το πραγματικό του εαυτό και επαναπαύεται στο πλασματικό είδωλο που δημιουργεί ο νους του, σε μία προσπάθεια επιβίωσης από τον ψυχικό πόνο που νιώθει;

Ο Έριχ Φρομ διατύπωσε την άποψη οι ο σύγχρονος άνθρωπος φοβάται να αντικρύσει τον εαυτό του κατάματα. Φοβάται τις εσωτερικές αντιφάσεις και ενδεχομένως την οδύνη που θα μπορούσε να γεννήσει η διαπίστωση ότι από τον εσωτερικό κόσμο δεν απομένουν και πολλά για να υπερασπίσει. Φοβάται την περισυλλογή και την αυτογνωσία όμως δίχως αυτές τις ασφαλιστικές δικλείδες, δεν νοείται η κατάκτηση της εσωτερική ζωής η οποία είναι ταυτότητα και απόδειξη αυθεντικότητάς μας.

Ασφαλώς, η θεσμοθέτηση υψηλών στόχων ανήκει στις λογικές και σεβαστές ανάγκες του ανθρώπου, όμως στόχος θα πρέπει να είναι το «κάλλιστο» σε συμφωνία με τις δυνατότητες και τα ψυχικά αποθέματα του καθενός και όχι το «μέγιστο». Αναπόδραστη αναγκαιότητα κρίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις η εξειδικευμένη επιστημονική αρωγή σε ψυχοθεραπευτικό και διατροφικό επίπεδο για να μπορέσει το άτομο που πάσχει από κάποια διατροφική διαταραχή, να νικήσει τον εσωτερικό δαίμονα που τον ταλανίζει.

Facebook: Zoe Argiri

Social Bookmarks

Να ζεις,να αγαπάς και να μαθαίνεις

Από το βιβλίο ”Να ζεις,να αγαπάς και να μαθαίνεις” του Λεο Μπουσκάλια

 Όταν γελάς, κινδυνεύεις να σε περάσουν για χαζό.  Και τι με αυτό; Οι χαζοί διασκεδάζουν πολύ!"

"Όταν κλαις  κινδυνεύεις να σε περάσουν για συναισθηματικό. Και βέβαια είμαι συναισθηματικός. Μου αρέσει. Τα δάκρυα βοηθάνε."

"Όταν ανοίγεσαι στον άλλο, κινδυνεύεις να μπλέξεις. Ποιος λέει ότι το μπλέξιμο είναι κίνδυνος; Εγώ θέλω να μπλέξω."

¨Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματα σου, κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό. Και τι άλλο έχω να δείξω;"

Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου μπροστά στους άλλους, κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς αφελής. Α, μ έχουν χαρακτηρίσει πολύ χειρότερα από αυτό."

¨Όταν αγαπάς, κινδυνεύεις να μην στο ανταποδώσουν. Δεν αγαπώ για να μου το ανταποδώσουν."

¨Όταν ζεις, κινδυνεύεις να πεθάνεις¨ Είμαι έτοιμος για αυτό...."

¨Όταν ελπίζεις, κινδυνεύεις να απογοητευτείς, κι όταν δοκιμάζεις, κινδυνεύεις να αποτύχεις. Ναι, αλλά πρέπει να ρισκάρεις, γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή είναι να μην ρισκάρεις τίποτε. Ο άνθρωπος που δεν ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν έχει τίποτε, δεν είναι τίποτε. Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη, όμως δεν μπορεί να μάθει και να νιώσει και να αλλάξει και να αναπτυχθεί και να αγαπήσει και να ζήσει. Δεμένος με τις βεβαιότητές του, είναι ένας σκλάβος. Έχει παραιτηθεί από την ελευθερία του. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος!"

Paulo Coelho – Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός!

Ευχαριστώ όλους εκείνους που γελούν με τα όνειρά μου … εμπνέουν τη φαντασία μου …

Ευχαριστώ όλους όσους με γεμίζουν ψέματα … μου δίνουν τη δύναμη της αλήθειας …

Ευχαριστώ όλους εκείνους που δεν έχουν πιστέψει σε μένα … μου έμαθαν πως μετακινούνται τα βουνά.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με πολεμούν… προκαλούν το θάρρος μου.. .

Ευχαριστώ όλους εκείνους που ήθελαν να μου επιβάλουν περιορισμούς. μου δίδαξαν την αξία της ελευθερίας .

Ευχαριστώ όλους όσους μου έχουν προκαλέσει σύγχυση… έχει γίνει σαφής η θέση μου.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με έχουν εγκαταλείψει.. . Μου έδωσαν χώρο για να δημιουργήσω.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με έχουν προδώσει, όσους καταχράστηκαν τα αισθήματα μου.μου επέτρεψαν να είμαι προσεκτικός.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με έχουν βλάψει.με έμαθαν να αναπτύσσομαι μέσα από τον πόνο .

Ευχαριστώ όλους εκείνους που διαταράσσουν την ηρεμία μου δημιουργώντας μου προβληματα.μου έδωσαν δύναμη να τα αντιμετωπίζω.

Ευχαριστώ όλους εκείνους που με έριξαν στο έδαφος.μου έδωσαν την ευκαιρία και τη δύναμη να μάθω να σηκώνομαι.

Ευχαριστώ όλους εκείνους που έχουν κερδίσει εις βάρος μου .. μου έδειξαν ότι όλοι είναι σε θέση να χάσουν .

Το πιο σημαντικό. θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με αγαπούν όπως κι εγώ.

Σας ευχαριστώ.

Paulo Coelho – Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός

Κι αν τα αγκάθια στη διαδρομή σε πληγώσουν, η θέα στον τερματισμό, θα σε ανταμείψει

Της Ζωής Αργύρη

Κάποτε είχα διαβάσει τα ακόλουθα λόγια του αγαπημένου μου Νίκου Καζαντζάκη: “δεν υπάρχει αρχή, δεν υπάρχει τέλος, υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή,γιομάτη πίκρα, γιομάτη γλύκα και τη χαίρομαι όλη”.
Κόκκινες τουλίπες, ένα αθώο παιδικό χαμόγελο και ένας ψίθυρος στο αυτί μου “σε αγαπώ” αγκαλιάστηκαν στη μελωδία του Μπετόβεν που έπαιζε στο πικαπ που οι γονείς μου είχαν χαρίσει(λάτρης των vintage αντικειμένων βλέπετε).
Τότε θυμήθηκα κάποιες σκέψεις μου που σκόρπια είχα αραδιάσει σε ένα λεύκωμα που κούρνιαζε νωχελικά εδώ και καιρό μέσα στο συρτάρι μου. “Γίνε άπληστος στο κυνήγι των στιγμών” το είχα ονομάσει.
Χάθηκα για λίγο στις σειρές του και βρήκα τα λόγια του Καζαντζάκη να ζωντανεύουν μέσα από τις λέξεις μου.
Μια ταύτιση που ξεπερνά το επίπεδο του τρόπου σκέψης και βυθίζεται σε πιο βαθιά νοήματα που μόνο η ψυχή μπορεί να αναγνωρίσει.

Γιατί η ευτυχία της ζωής ξεκινά εκεί που η υλική αξία χάνεται και τα αληθινό συναισθήματα εκθρονίζουν καθετί κάλπικο. Η Ευτυχία είναι αυτές οι μικρές, αδιόρατες στιγμές κρυμμένες στα πιο απίθανα μέρη της καθημερινότητας που συχνά προσπερνάμε χαμένοι στον κυκεώνα των υποχρεώσεων και του άγχους της καθημερινότητας. Φιλοδοξίες, πρέπει, εγωισμοί σαν άλλοι χασάπηδες της χαράς, ανθρωπιάς και των ενδόμυχων επιθυμιών. Χαμένες ευκαιρίες, φρούδες υποσχέσεις, ανείπωτα λόγια, απουσία ουσιαστικής επαφής.

Έθεσες ποτέ προς κρίση τη ζωή σου αμακιγιάριστη, χωρίς καθωπρεπισμούς και δηθενιές; Αναρωτήθηκες τί σημαίνει Ευτυχία για εσένα; Έθεσες στόχους; Αγωνίστηκες για αυτούς; Ζεις πραγματικά; Το είδωλό σου στον καθρέπτη περιμένει απάντηση. Πες μου λοιπόν, ζεις πραγματικά ή απλά επιβιώνεις;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που απόλαυσες τον ήλιο και τη φύση; Που χάθηκες στη μελωδία του έρωτα; Που βυθίστηκες στην αγκαλιά ενος αγαπημένου σου προσώπου; Που ζήτησες συγνώμη; Που είπες “σε αγαπώ” εννοώντας το από τα βάθη της καρδιάς σου; Που τα μάτια σου χαμογέλασαν και η ψυχή σου ένιωσες ελεύθερος; Που παραμέρισες κάθε φόβο και τόλμησες να διεκδικήσεις;

Μια δοκιμασία είναι η ζωή.Οι κανόνες κοινοί για όλους.Το μονοπάτι όμως που θα ακολουθήσεις σχηματίζεται από τα βότσαλα των επιλογών σου. Μην λιποτακτήσεις στο πρώτο στραβοπάτημα. Θυμήσου την προσήλωση των ακροβατών.Έτσι και η δική σου δοκιμασία θέλει αφοσίωση και ταπεινότητα. Μην επιτρέψεις στη φιλαυτία να σε παρασύρει σε πλάνες αγκαλιές μακριά από το γλυκό τραγούδι της ζωής.

Ματώσαν οι τουλίπες. Το πικάπ σταμάτησε.
Ο χρόνος απαιτεί το παρόν να πάρει τα ηνία. Τώρα είναι η στιγμή να τα αλλάξεις όλα.Να κυνηγήσεις τις πιο βαθιές σου επιθυμίες. Να φτάσεις εκεί που η ψυχή σου νιώθει γαλήνη.
Μπορεί τα αγκάθια των δυσκολιών να σε πονέσουν πολύ στη διαδρομή, όμως η θέα στον τερματισμό θα σε ανταμείψει!!!

ΕΥΦΥΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Ευφυΐα και ψυχικές διαταραχές

Γράφει η Ζωή Αργύρη στις 05.12.2015, 12:53

Ευφυΐα και ψυχικές διαταραχές: αυτοκαταστροφικός μονόδρομος ή εποικοδομητική (υπο όρους) αμφίδρομη σχέση;

Πριν από 2.500 χρόνια ο Αριστοτέλης υποστήριξε πως «δεν υπάρχει καμία μεγάλη ιδιοφυΐα χωρίς κάποια δόση παράνοιας». Σήμερα ο ισχυρισμός του αποδεικνύεται επιστημονικά καθώς πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν πως η ευφυΐα σχετίζεται με ισχυρότερες τάσεις που αφορούν στην κατάθλιψη, στη σχιζοφρένεια και στη διπολική διαταραχή καθώς επίσης και σε εθισμούς όπως τα ναρκωτικά και το αλκοόλ.

Σύμφωνα με μία μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neuron αυτό οφειλεται σε μία πρωτεΐνη που παράγεται στον εγκέφαλο (neuronal calcium sensor-1 protein) και η οποία έχει άμεση σύνδεση με τη μνήμη, τη δημιουργική σκέψη και με σοβαρές ψυχικές διαταραχές όπως οι παραπάνω.

Επιπρόσθετα, σε έρευνες που έλαβαν χώρα στην Αγγλία και σε Σκανδιναβικές χώρες αποδεικνύεται πως υπάρχει άρρηκτος δεσμός ανάμεσα στη διπολική διαταραχή και στις υψηλές επιδόσεις των μαθητών στο σχολείο ειδικότερα σε όσους μελετούσαν μαθηματικά, λογοτεχνία και μουσική.

Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται ιστορικά από αναρίθμητα παραδείγματα εξεχόντων προσωπικοτήτων του χώρου της τέχνης και των επιστημών που ταλανίστηκαν από σοβαρές ψυχικές ασθένειες κατα τη διάρκεια του πολύκροτου βίου τους όπως ο Van Gogh, ο Κερτ Κομπέιν,η Σύλβια Πλαθ, ο Έντεκα Άλαν Πόε, η Βιρτζίνια Γουλφ και χιλιάδες άλλοι.

Φαίνεται λοιπόν, πως αναπτύσσεται μία αλληλοσχέση ανάμεσα στην ευφυΐα και το δημιουργικό πνεύμα κάτι ωστόσο που δεν αποτελεί τον κανόνα σύμφωνα με μία γνωστή έρευνα των Getzels και Jackson (1962), που δείχνει ότι δημιουργικοί άνθρωποι δεν ήταν κατ’ ανάγκην και οι έχοντες την πλέον υψηλή νοημοσύνη.

Αυτό το συμπέρασμα χρήζει ιδιαίτερης προσοχής καθώς σε πολλές περιπτώσεις ανθρώπων με έντονη συνύπαρξη ψυχικών ασθενειών και καλλιτεχνικής δραστηριότητας, οι πράξεις αυτοχειρίας κατέχουν υψηλό ποσοστό καθιστώντας τις πράξεις αυτοκαταστροφής ως μία πράξη ηρωισμού σε μία προσπάθεια λύτρωσης μίας βασανισμένης ιδιοφυίας.

Φυσικά αυτός ο τρόπος σκέψης κρίνεται από την επιστημονική κοινότητα ως ανεδαφικός καθώς η γοητεία σε μία πράξη αυτοχειρίας είναι το ίδιο παράλογη με τη δαιμονοποίησή της αφού αναστέλλει την κατανόησή μας για σοβαρές ψυχικές διαταραχές που υποβόσκουν στις εξέχοντες καλλιτεχνικές προσωπικότητες που ενδεχομένως πολλοί από εμας έχουμε θαυμάσει.

Αυτό που πρέπει να γίνει σαφές είναι πως η κατάθλιψη ή οποιαδήποτε άλλη ψυχική διαταραχή δεν αποτελεί το εισιτήριο μίας ιδιοφυίας και κατ’επεκτάση μίας πράξης αυτοχειρίας. Η αυτοκτονία αποτελεί μία από τις σοβαρότερες εκφάνσεις των ψυχικών ασθενειών και σίγουρα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως μία φυσιολογική ή ακόμα και ηρωική πράξη ενός ευφυούς και δημιουργικού ανθρώπου.

Ένας άνθρωπος που προβαίνει σε μία τέτοια ενέργεια, κρίνεται ψυχικά διαταραγμένος και στόχος μας θα πρέπει να είναι η πρόληψη και η σωστή ενημέρωση από επιστήμονες του χώρου της Ψυχιατρικής έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε με τον κατάλληλο χειρισμό τέτοιες περιπτώσεις που ενδεχομένως αντιλήφθουμε στο περιβάλλον μας.

Αξίζει να σημειωθεί πως η οπτική γωνία με την οποία βλέπουμε τέτοιες καταστάσεις διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο καθώς οδηγεί πολλούς ανθρώπους στο να χρησιμοποιούν τις ταμπέλες του «άρρωστου», του «καταθλιπτικού», του «προβληματικού» κ.ά τις οποίες μακροπρόθεσμα θα υιοθετήσει και ο ίδιος ο πάσχων οδηγώντας τον συχνά σε προβληματικές εσωτερικεύσεις που λειτουργούν ανασταλτικά στην προσπάθεια ανάρρωσής του.

Η παιδεία, οι αντιλήψεις και το πνευματικό επίπεδο της κοινωνίας καθώς και η η επιστημονική πρόοδος σε θέματα ψυχικής υγείας της κάθε χώρας ασφαλώς διαδραματίζει βαρυσήμαντο ρόλο στην υιοθέτηση τέτοιων απόψεων.

Εν κατακλείδι, η αλληλοσχέση δημιουργικότητας, ευφυίας και ψυχικών διαταραχών είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη και δεδομένου οτι η αυτοχειρία ή οποιαδήποτε άλλη πράξη αυτοκαταστροφής αποτελούν τις σοβαρότερες εκφάνσεις αυτών των διαταραχών, δεν θα πρέπει να θεωρούνται σε καμία περίπτωση ως μία δικαιολογημένη ή «φυσιολογική» αντίδραση λύτρωσης υπο το μανδύα της «βασανισμένης ιδιοφυίας».

Κρίνεται αναπόδραστη αναγκαιότητα η συνειδητοποίηση εκ μέρους του πάσχοντος αλλά και του περιβάλλοντός του, πως οποιαδήποτε ψυχική ασθένεια δεν αποτελεί αντικείμενο ντροπής, τύψεων ή κατωτερότητας γι’αυτό και η αποδοχή της διαφορετικότητας του ατόμου καθώς και η ορθολογική αντιμετώπιση της συμπτωματολογίας του, θα αποτελέσουν το εναρκτήριο λάκτισμα στην προσπάθεια απελευθέρωσης από τους δαίμονες που αποδομούν την ψυχική του ισορροπία.

Στόχος καθίσταται η πρόληψη και η σωστή ενημέρωση από επιστήμονες της Ψυχιατρικής σε θέματα ψυχικής υγείας. Η οποιαδήποτε ακραία αντιμετώπιση των ψυχικών ασθενειών αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια παροχής βοήθειας σε ανθρώπους που πραγματικά χρειάζονται την στήριξη και την επιστημονική αρωγή μας.

Με αυτή την ασφαλιστική δικλείδα, άνθρωποι με ιδιάιτερη ευφυία που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν κάποια διαταραχή θα μπορέσουν να εκφράσουν εποικοδομητικά το μεγαλείο του ταλέντου τους.

Ίσως τελικά αυτή η ανάγκη έκφρασης του ιδιαίτερου ψυχισμού τους και η απόδραση από την επίπονη πραγματικότητα είναι που ωθούν αυτά τα άτομα στην ενασχόλησή τους με τον κόσμο των τεχνών και των επιστημών καθιστώντας τους ιδιαίτερα επιτυχημένους στο αντικείμενο που επιλέγουν.

Αυτό φυσικά αποτελεί προσωπική άποψη και δεν αποδεικνύεται με επιστημονικές μελέτες.

Facebook: Zoe Argiri

ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ...ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ!

Μια αγκαλιά δεν κοστίζει.....ας τη δώσουμε σ αυτούς που αγαπάμε ή σε όσους έχουν την ανάγκη της ζεστασιάς, της αγκαλιάς!!!Η αγκαλιά θα κάνει το θαύμα...θα νιώσουν καλύτερα!

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ!

Δύσκολη θάλασσα η ζωή , μακρύς ο δρόμος για την ευτυχία. Στα μικρά καθημερινά πράγματα ίσως βρίσκεται η ευτυχία...στις στιγμες που χαρίζει απλόχερα η καθημερινότητα, αρκεί να μπορούμε να βλέπουμε ,να νιώθουμε, να ελπίζουμε.....να διατηρούμε ζωντανές τις αισθήσεις......και η ευτυχία θα βρει τον τρόπο να εκφραστει!

Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΕΧΕΙΣ!

Η καρδιά είναι ότι πολύτιμο έχεις...φύλαξέ την ,μην τη χαρίζεις όλη ...δώσε όση μπορείς μα όχι ολόκληρη.Δώσε όμορφα συναισθήματα αγάπης ,καλοσύνης,φροντίδας...μα κράτησε κάτι και για σένα.Αν χαρίσεις όλη σου την καρδιά...είναι ρίσκο να μείνεις στο κενό ...χωρίς καρδιά ,χωρίς συναισθήματα!

ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ-ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΖΩΗΣ

Καρπενήσι, 26-1-2016

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

« Δεξιότητες  ζωής -  life  skills “

ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΣ  ΕΝΕΡΓΟΥΣ  ΠΟΛΙΤΕΣ

 Το 3^ο Δημοτικό Σχολείο Καρπενησίου ως μέλος του Διεθνούς Εκπαιδευτικού Δικτύου ΑΕΙΦΟΡΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, σε συνεργασία με το Βρετανικό Συμβούλιο της Ελλάδας εφαρμόζει το Πρόγραμμα Δεξιότητες Ζωής – Διαμορφώνοντας Ενεργούς Πολίτες με την υποστήριξη του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων  (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Αρ. Πρ. 78091/Γ7).

  Το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς και μαθητές Ε΄, ΣΤ΄  Τάξεων Δημοτικών Σχολείων, καθώς και μαθητές Γυμνασίου. Μέσα από το πρόγραμμα που αναπτύσσεται σε 6 εργαστηριακού τύπου ενότητες, οι μαθητές θα μπορέσουν να αναγνωρίσουν διαφορετικές και αντικρουόμενες απόψεις και να εκφράσουν τη γνώμη τους για το τι είναι δίκαιο και άδικο σε διάφορες καταστάσεις.

   Θα διαμορφώσουν ερωτήματα με σκοπό την έρευνα ζητημάτων και προβλημάτων και θα αρχίσουν να αξιολογούν τον αντίκτυπό τους στους ανθρώπους και τα κοινωνικά σύνολα. Θα εκτιμήσουν το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές ομάδες και κοινωνικά σύνολα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο και θα δουλέψουν μαζί με άλλους μαθητές, προκειμένου να καταστρώσουν και να αναλάβουν σχέδια δράσης για την αντιμετώπιση σημαντικών ζητημάτων σε σχέση με την ιδιότητα του πολίτη. Θα αρχίσουν να ξεκαθαρίζουν τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μπορούν να συμμετέχουν στην κοινωνία, μέσω ατομικών και συλλογικών δράσεων και πως μπορούν να αλλάξουν αυτά που θέλουν σε κοινωνικά σύνολα  (π.χ. το σχολείο τους) και την ευρύτερη κοινωνία.

     Για αναλυτική περιγραφή του περιεχομένου του προγράμματος και των εκπαιδευτικών δράσεων που περιλαμβάνει μπορεί κανείς να τρέξει στον ιστοχώρο του Βρετανικού Συμβουλίου στην Ελλάδα https://www.britishcouncil.gr/programmes/education/schools   ή να συμμετέχει στο 3ωρο επιμορφωτικό εργαστήριο για ενήλικες που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016 στους χώρους του 3^ου Δημοτικού Σχολείου Καρπενησίου από τις 5:00 έως και 8:00 το απόγευμα.

  

Το επαιδευτικό πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στην οργάνωσή του από το 3 Δημοτικό σχολείο Καρπενησίου .Παρακολούθησαν εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων από όλα τα σχολεία της περιοχής συμμετέχοντας στις δρασεις του προγράμματος -ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΖΩΗΣ-ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΜΙΑ ΕΚΡΗΞΗ …..ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΤΗΣ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ!

 

Φανταστείτε ένα περιβάλλον που περιλαμβάνει αρνητικές συμπεριφορές, αρνητικές σκέψεις, καταπιεσμένα συναισθήματα, αγάπη που δεν γνωρίζει τον τρόπο να εκφραστεί, επικριτικές συμπεριφορές, υποτίμηση, καταπίεση, αυστηρότητα και πολλά πολλά άλλα που μπορείς να σκεφτείς… Τι νομίζεις ότι θα συμβεί κάποια στιγμή σ’ έναν άνθρωπο που τα βιώνει όλα αυτά; Μα φυσικά έκρηξη λόγω εσωτερικής πίεσης που οδηγεί σε συμπεριφορές που έχουν στόχο να προκαλέσουν πόνο, τραύμα, άγχος τόσο στους άλλους όσο και στον ίδιο που βιώνει αυτό το αρνητικό περιβάλλον.

Εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς λέγεται αυτή ακριβώς η κατάσταση που οδηγεί στην εκτόνωση συναισθημάτων που τραυματίστηκαν και πιέζουν τον ψυχισμό του ατόμου. Η επιθετικότητα στα παιδιά, ως ένα σημείο, αποτελεί κομμάτι της διαδικασίας κοινωνικοποίησης τους. Όσο πιο μικρό είναι το παιδί, τόσο πιο έντονη είναι η απαίτηση του για άμεση ικανοποίηση των επιθυμιών του, στην ματαίωση της οποίας αντιδρά με επιθετική συμπεριφορά.

Σημαντικός είναι ο ρόλος της οικογένειας και του σχολείου στην πρόληψη της επιθετικότητας, όταν μπορούν να λειτουργήσουν συλλογικά, συνεργατικά, χωρίς εντάσεις, έχοντας θετικούς τρόπους ενίσχυσης του συναισθήματος των παιδιών, ώστε να νιώθουν ασφάλεια ν’ αναπτύξουν αυτοεκτίμηση και εσωτερική γαλήνη.

Σκέψου ένα υγιές οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον όπου τα παιδιά βιώνουν καθημερινά την κατανόηση και όχι την απόρριψη, τη δικαιοσύνη και όχι την ανασφάλεια, τον έπαινο και όχι την κριτική, την αγάπη και όχι την ντροπή, την έχθρα. Αυτό το περιβάλλον χρησιμοποιώντας θετικούς ενισχυτές μπορεί να βοηθήσει στον ψυχισμό των παιδιών. Μπορεί να εξαλείψει τις αρνητικές συμπεριφορές και την εκδήλωσή της επιθετικότητας.

Μία άλλη διάσταση της επιθετικότητας είναι η παθητική, μια μορφή παθολογικής επιθετικότητας όπου το άτομο επιλέγει τη σιωπή προβάλλοντας έτσι τη δύναμή του με στόχο τον χειρισμό συμπεριφορών που αφορούν ένα άλλο άτομο. Σε περιπτώσεις που η σιωπή είναι επαναλαμβανόμενη, οι ανθρώπινες σχέσεις μετατρέπονται σε σχέσεις υπερίσχυσης της δύναμης με σκοπό τον χειρισμό της συμπεριφοράς. Οι λόγοι που οδηγούν τα άτομα σ’ αυτή τη μορφή επιθετικότητας βρίσκονται καλά κρυμμένοι στη παιδική ηλικία. Αν ένα παιδί βίωνε επανειλημμένως την τιμωρία, την έλλειψη αγάπης και αποδοχής, τον περιορισμό έκφρασης θυμού και άλλων συναισθημάτων, τότε σταδιακά σαν ενήλικας οδηγείται συνήθως σε παθητικούς, παθολογικούς τρόπους έκφρασης της επιθετικότητας εξαιτίας της οδυνηρής καταπίεσης της συναισθηματικής έκφρασης.

Αν σκεφτούμε τις καταστάσεις που βιώνουμε καθημερινά στα περιβάλλοντα που δρούμε και κινούμαστε, θα εντοπίσουμε κάποια μορφή επιθετικής συμπεριφοράς στον εαυτό μας ή στους ανθρώπους που αλληλεπιδρούμε. Μπορεί να βιώσαμε μία ομαλή παιδική ηλικία, χωρίς αρνητικούς ενισχυτές, χωρίς συναισθήματα απόρριψης,, που δημιουργούν επιθετική συμπεριφορά. Όμως σαν ενήλικες μπορεί να βρεθούμε και να αλληλεπιδράσουμε σε περιβάλλοντα που είναι φορτισμένα με αρνητικότητα, επίκριση, δυσκολία στη διατήρηση διαλόγου και αποδοχής. Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, αν δεν καταφέρουμε να διατηρήσουμε συναισθηματική ισορροπία, είναι πολύ εύκολο έστω και για μια φορά στην καθημερινότητα μας, να εκδηλώσουμε επιθετική συμπεριφορά.

Μπορούμε να προβληματιστούμε και να σκεφτούμε ότι ενισχύοντας αρνητικές συμπεριφορές, ενισχύουμε την εκδήλωση θυμού που συσσωρεύεται και ο θυμός κρύβει θλίψη και η θλίψη κρύβει πόνο που συγκεντρώνεται αθροιστικά με αποτέλεσμα την εκτόνωση, την έκρηξη με επιθετική συμπεριφορά.

Αυτή είναι η διαδικασία εκδήλωσης της επιθετικότητας ενός ανθρώπου που αναγκάζεται να δέχεται την καταπίεση των συναισθημάτων του, που αναγκάζεται να αποφεύγει το διάλογο, που αναγκάζεται να δέχεται τη ματαίωση επειδή το περιβάλλον που ζει είναι όμορφα, ψυχαναγκαστικά διαμορφωμένο με αρνητικές ενισχύσεις που του στερούν το οξυγόνο.

«Η έκρηξη είναι ανάλογη της συσσώρευσης…» όπως καταλαβαίνεις…

Εκφράσου, κάνε διάλογο μίλα… μη φοβάσαι προσπάθησε ν’ αποφύγεις την έκρηξη…

Θυμός και επιθετικότητα στα παιδιά: τρόποι διαχείρισης για γονείς

Εξέλιξη & Ψυχοθεραπεία: Θυμός και επιθετικότητα στα παιδιά: τρόποι διαχείρισης για γονείςhttp://exelixi--psychotherapeia.blogspot.gr/2012/10/blog-post_6.html

Μία εξαιρετική ταινία κινουμένων σχεδίων για το ρόλο των συναισθημάτων, των αναμνήσεων και της πρώτης παιδικής ηλικίας!

http://www.imdb.com/title/tt2096673/?ref_=fn_al_tt_1

ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΣΠΑ 2014-2020

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ Η/ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ -ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΕ ΚΕΝΤΡΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ-ΑΠ1» (MIS 446745) ΚΑΙ «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ Ή/ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ-ΑΠ 6,8,9» (MIS 5000043) TOY Ε.Π. «ΑΝΑΠΤΥΞΗ  ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ» ΤΟΥ ΕΣΠΑ 2014-2020

Η Ένταξη και η Ανάπτυξη του Σχολείου για Όλους (Inclusive education) θεωρείται σε όλες τις χώρες της ΕΕ ως μία από τις σημαντικότερες εκπαιδευτικές προτεραιότητες και προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της ποιότητας και της ισότητας στην εκπαίδευση και την καλύτερη προώθηση των εκπαιδευτικών ευκαιριών για μαθητές με αναπηρία και ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της κοινωνικής συνοχής.

 Η παρούσα Πράξη προσπαθεί να αντιμετωπίσει το μείζον θέμα για το εκπαιδευτικό σύστημα και κρίσιμο ζήτημα για το κοινωνικό κράτος και την κοινωνική συνοχή σε περιόδους οικονομικής κρίσης, που είναι  η ουσιαστική ένταξη στο εκπαιδευτικό σύστημα και η υποστήριξη για επιτυχή συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία των μαθητών με αναπηρία, ή/και εκπαιδευτικές ανάγκες.

Η Πράξη αφορά στον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση της εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μέσω της αναδιάρθρωσης του ρόλου των Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης  (ΣΜΕΑΕ) και της μετατροπής τους σε Κέντρα Υποστήριξης Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΕΑΕ), της σύστασης  Σχολικών Δικτύων Εκπαίδευσης και Υποστήριξης (ΣΔΕΥ) και της λειτουργίας των Επιτροπών Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΕΔΕΑΥ) για τη διαγνωστική εκπαιδευτική αξιολόγηση και τη συνεχή υποστήριξη των εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών καθώς και την παραπομπή τους στα Κέντρα Διάγνωσης Διαφοροδιάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) για γνωμάτευση όταν, παρά την υποστήριξη στο σχολείο τους, συνεχίζουν να έχουν δυσκολίες μάθησης ή συμπεριφοράς ή ένταξης στο σχολικό περιβάλλον.

Ειδικότερα στοχεύει:

·         Στην ενδυνάμωση του γενικού σχολείου ώστε να λειτουργεί για όλους τους μαθητές χωρίς διακρίσεις, να διευκολύνει την πρόσβαση και συμμετοχή των μαθητών με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και  να προλαμβάνει τη σχολική αποτυχία και τη σχολική διαρροή.

·         Στην αλλαγή σχέσης  του γενικού σχολείου και του Κέντρου Διάγνωσης Διαφοροδιάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) με το ειδικό σχολείο μετατρέποντας το ειδικό σχολείο σε  κέντρο έγκαιρης υποστήριξης των γενικών σχολείων, των μαθητών τους και των οικογενειών των μαθητών της περιοχής του.

·         Στη διασφάλιση της επαρκούς στελέχωσης των Ειδικών Διεπιστημονικών Επιτροπών Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΕΔΕΑΥ)  και των Κέντρων Διάγνωσης Διαφοροδιάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ) με στόχο την αποτελεσματικότερη διεπιστημονική υποστήριξη των μαθητών με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΥΤΙΣΜΟ

http://www.autismosirakleio.gr/gr/arthrografia/seksualiki-diapaidagogisi-se-atoma-me-autismo-57

ΚΟΠΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ ΣΤΟ ΚΕ.Δ.Δ.Υ. ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ!

Κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας στο ΚΕ.Δ.Δ.Υ Ευρυτανίας! Και του χρόνου με υγεία ,αγάπη και δημιουργικότητα!

ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ

http://psychopedia.gr/otan-ta-pedia-lene-psemata/?utm_campaign=shareaholic

ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

http://eidikospaidagogos.gr/dorean-ekpaideutiko-yliko-gia-th-diaforetikothta-kai-ton-ratsismo/

Δωρεάν εκπαιδευτικό υλικό για τη Διαφορετικότητα και τον Ρατσισμό

ΜΟΤΣΙΟΛΑΣ ΣΙΔΕΡΗΣ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΟΠΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠ...

ΜΟΤΣΙΟΛΑΣ ΣΙΔΕΡΗΣ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΟΠΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠ...: Την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ευρυτανίας έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα για τα Μέλη και τους φίλους του. Η ε...

ΑΓΑΠΗ....ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΛΕΞΗ ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ!

Αγάπη...μια μικρή λέξη γεμάτη από αισθήσεις, νοήματα.Είναι το ομορφότερο συναίσθημα που μπορεί να βιώσει η ανθρώπινη ύπαρξη.Είναι αυτό που μας κάνει να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι; να γινόμαστε πιο σοφοί, πιο πλούσιοι; είναι πολύ μεγάλη τύχη να μπορείς να ανοίξεις την καρδιά σου για να νιώσει αγάπη και να καταφέρει να την εκφράσει στο γονιό, στον σύντροφο, στα παιδιά, στον συνάνθρωπο! Κάπου χανόμαστε,λοξοδρομούμε ακολουθούμε την τρελή καθημερινότητα την ταχύτητα της ζωής ακολουθώντας άλλα μονοπάτια μακριά από την αγάπη και δίνουμε χώρο στη δυστυχία,την αδιαφορία,τον εγκλωβισμό στη συνήθεια,απομακρινόμαστε από ανθρώπους και το βασικότερο απομακρινόμαστε από την εσωτερική σύνδεση με τον εαυτό μας. Ο Σέξπηρ είπε ότι.....Η Αγάπη ευφραίνει ,όπως ο ήλιος μετά την καταιγίδα...Ο καθένας ας κάνει το ερώτημα στον εαυτό του....Τί είναι η ΑΓΑΠΗ ;

Παραμύθι: Η τροφή της ψυχής

Παραμύθι: Η τροφή της ψυχής: Τι πιο δημιουργικό και αληθινό από το να καταφέρνουμε καθημερινά να ταξιδεύουμε, ενήλικοι και παιδιά, μέσω της μαγείας του παραμυθιού.http://enallaktikidrasi.com/2016/01/paramuthi-i-trofi-tis-psuxis/

Ένα δέντρο, μια φορά, από τον Ευγένιο Τριβιζά

Ένα δέντρο, μια φορά, από τον Ευγένιο Τριβιζάhttp://www.thessalonikiartsandculture.gr/blog/epilegmena-arthra/ena-dentro-mia-fora-apo-ton-evgenio-triviza#.VrMMa9KLQs: Σ’ ένα άχαρο πεζοδρόμιο μιας πολύβουης πολιτείας ήταν κάποτε ένα άσχημο παραμελημένο δέντρο. Κανείς δεν το πρόσεχε.