Πανελλήνιο Συνέδριο Μουσειακής Αγωγής και Εκπαίδευσης

Η Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Στερεάς Ελλάδας, η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής συνδιοργανώνουν τριήμερο Πανελλήνιο Συνέδριο Μουσειακής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στη Θήβα (Συνεδριακό Κέντρο Δήμου Θηβαίων με αφορμή τα εγκαίνια του νέου Μουσείου Θηβών) στις 12 έως 14 Μαΐου με θέμα: «Αξιοποιώντας τα μουσεία, τα τοπία μνήμης και τους γεωτόπους για την εκπαίδευση του πολίτη στον 21ο αιώνα» Οι εργασίες του συνεδρίου περιλαμβάνουν δύο διακριτά μέρη:  Στο πρώτο θα παρουσιαστούν εισηγήσεις προσκεκλημένων επιστημόνων, οι οποίες θα καλύπτουν τις θεματικές του συνεδρίου και οι οποίες θα ανακοινωθούν προσεχώς.  Στο δεύτερο μέρος θα παρουσιαστούν πρότυπες δραστηριότητες και προγράμματα, τα οποία θα έχουν σχεδιαστεί ειδικά για τις εργασίες του συνεδρίου και θα υλοποιηθούν από ομάδες εκπαιδευτικών Α΄/θμιας και Β΄/θμιας Εκπαίδευσης σε βιωματικά εργαστήρια με την καθοδήγηση εξειδικευμένων μουσειοπαιδαγωγών. Αναλυτικά οι πληροφορίες για το συνέδριο είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα της Περιφερειακής Δ/νσης Εκπ/σης Στερεάς Ελλάδας http://stellad.pde.sch.gr/new/ στο σύνδεσμο «Πανελλήνιο Συνέδριο Μουσειακής Αγωγής» ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΒΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ [αρ. πρωτ. Φ15/961/6-2-2017] 1. Τα βιωματικά εργαστήρια θα υλοποιηθούν σε προγενέστερο χρόνο του συνεδρίου, (συγκεκριμένα από 15 Φεβρουαρίου, δηλ αμέσως μετά τη λήξη των δηλώσεων συμμετοχής των εκπαιδευτικών μέχρι και 24 Απριλίου). 2. Οι συναντήσεις των εκπαιδευτικών κάθε εργαστηρίου με τον-την/τους-τις υπεύθυνους των εργαστηρίων θα γίνει σε χρόνο και τόπο που θα συμφωνηθεί μεταξύ τους αμέσως μετά το σχηματισμό των ομάδων. 3. Σε όλα τα εργαστήρια θα συμμετέχουν αποκλειστικά εκπαιδευτικοί των δύο βαθμίδων (όχι μαθητές), οι οποίοι και θα σχεδιάσουν τις δραστηριότητες για τους μαθητές. 

ΑΝ ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ ΤΟ ΑΝΕΛΠΙΣΤΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ!

Στον Ηράκλειτο απονέμεται ένα έργο με τίτλο Περί Φύσεως, το οποίο χωρίζεται σε τρία μέρη με περιεχόμενο πολιτικό, θεολογικό και κοσμογονικό. Από τα λιγοστά αποσπάσματα που έχουν διασωθεί, φαίνεται πως ο χαρακτήρας του γραπτού έργου του είναι αποφθεγματικός. Η δομή και σύνθεση των αφορισμών του είναι λεπτομερειακά επεξεργασμένη και το ύφος του αινιγματικό. Αυτός είναι άλλωστε ο βασικός λόγος για τον οποίο αποκλήθηκε «σκοτεινός».

1. Ο βασιλιάς στον οποίο ανήκει το δελφικό μαντείο ούτε λέγει ούτε κρύπτει αλλά δίνει σημάδια.

2. Δεν μπορείς να μπεις στο ίδιο ποτάμι για δεύτερη φορά.

Χαρακτηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο το έργο του, ο Ηράκλειτος υποδεικνύει ότι δεν αποκαλύπτει τη σκέψη του με άμεσο τρόπο, ούτε όμως επιχειρεί να παραπλανήσει τους ακροατές του. Παρέχει τα σημάδια, τα οποία εκείνοι καλούνται να εννοήσουν με τον ορθό τρόπο. Η φιλοσοφία του, πάλι με τα λόγια του ίδιου, δεν είναι μια αυθαίρετη και υποκειμενική κατασκευή αλλά μια έκφραση του λόγου που διέπει τα πάντα, όσο και αν μένει απρόσιτος στους πολλούς. Η δυσκολία κατανόησης του λόγου του δεν οφείλεται επομένως σε δική του ιδιορρυθμία, αλλά στην αδυναμία των πολλών να εννοήσουν όχι τα λόγια του αλλά τον ίδιο τον «λόγο».

Στις ρήσεις του αναφέρεται ο «Λόγος», πχ «τα πάντα διέπονται από τον Λόγο» κάτι που έχει γίνει αντικείμενο πολλών ερμηνειών καθώς ο η φιλοσοφική σκέψη και η ορολογία της ήταν τότε ακόμα στα πρώτα στάδια. Ακόμη και σήμερα η λέξη «λόγος» αντανακλά τόσα πολλά νοήματα στη χρήση της στην ελληνική που δεν μπορεί να αποδοθεί απλώς λεξικογραφικά, χωρίς συνοδό ερμηνεία από παραδείγματα, ιδίως σε άλλες γλώσσες. Στον Ηράκλειτο η έννοια λόγος έχει επίσης πολλές σημασίες και εννοιακές αποχρώσεις. Σημαίνει ομιλία (προφορικός λόγος), αλλά και ρυθμιστική αρχή που διέπει το σύνολο της πραγματικότητας και συνδέει με σχέσεις αναλογίας τα πάντα. Επομένως, εδώ ο λόγος είναι η αιώνια καθολική σχέση που ρυθμίζει την πραγματικότητα, όπως αυτή εκφράζεται γλωσσικά.

Μέλημα του φιλόσοφου είναι η αφύπνιση των ανθρώπων και η καθοδήγησή τους προς την ομολογία, προς τη λογική σκέψη που καθορίζει και συνδέει τη βαθύτερη φύση των πραγμάτων. Με αυτόν τον τρόπο διακρίνει την «πολυμάθεια» από την ουσιαστική και βαθιά γνώση των πραγμάτων.

Ακολουθούν 10 από τα πιο γνωστά αποφθέματά του:

• Τα πάντα ρει και ουδέν μένει
• Ήθος ανθρώπω δαίμων ( ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι το πεπρωμένο του)
• Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς
• Αγαθόν και κακόν ταυτόν.
• Ποταμώ ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ (δεν μπαίνεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι)
• Απόντι μη μάχου
• Ήλιος ούκ αν υπερβήσεται μέτρα
• Κρύπτειν αμαθίην κρέσσον, ή ες το μέσον φέρειν
• Ξυνόν γαρ αρχή και πέρας επί κύκλου περιφερείας
• Οδός άνω και κάτω μία